Η αναισθησία αναφέρεται στην απώλεια αίσθησης ή συνείδησης, συνήθως για ιατρικούς λόγους, ώστε να επιτραπεί η εκτέλεση επώδυνων διαδικασιών ή χειρουργικών επεμβάσεων χωρίς να προκαλείται πόνος στον ασθενή.
Η αναισθησία μπορεί να είναι:
- Τοπική αναισθησία: Η αναισθησία περιορίζεται σε μια μικρή περιοχή του σώματος, για παράδειγμα, για την αποφυγή πόνου κατά τη διάρκεια διαδικασιών όπως οδοντιατρικές εργασίες ή μικροχειρουργικές επεμβάσεις. Ο ασθενής παραμένει πλήρως ξύπνιος.
- Περιφερική αναισθησία: Ο αποκλεισμός της αίσθησης περιορίζεται σε μεγαλύτερες περιοχές του σώματος, όπως ο αποκλεισμός ενός ολόκληρου άκρου μέσω ένεσης αναισθητικού στο νεύρο (π.χ., σε επιληψία ή τοκετό).
- Γενική αναισθησία: Ο ασθενής χάνει εντελώς την συνείδηση και τον έλεγχο των αισθήσεών του. Χρησιμοποιείται για μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις, και η αναπνοή και άλλες ζωτικές λειτουργίες παρακολουθούνται και υποστηρίζονται μηχανικά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
- Η αναισθησία επιτυγχάνεται συνήθως με την εφαρμογή φαρμάκων που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα, όπως τα αναισθητικά φάρμακα, και μπορεί να συνδυαστεί με άλλα φάρμακα για να εξασφαλιστεί η χαλάρωση των μυών, η ηρεμία του ασθενούς και η καταστολή του πόνου.
Η αναισθησία είναι απαραίτητη για να μειωθεί η ταλαιπωρία του ασθενούς κατά τη διάρκεια επεμβάσεων, ενώ παράλληλα επιτρέπει στους γιατρούς να πραγματοποιούν την επέμβαση με ασφάλεια και χωρίς αντιδράσεις από τον ασθενή.
