αναπνευστική ανεπάρκεια

respiratory failure

Η αναπνευστική ανεπάρκεια αναφέρεται σε μια κατάσταση κατά την οποία το αναπνευστικό σύστημα αδυνατεί να εξασφαλίσει επαρκή οξυγόνωση του αίματος ή/και να απομακρύνει το διοξείδιο του άνθρακα από το σώμα. Αυτό οδηγεί σε υποξαιμία (χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα) ή/και υπερκαπνία (αυξημένα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα), με αποτέλεσμα να απειλείται η φυσιολογική λειτουργία των ιστών και οργάνων.

Τύποι αναπνευστικής ανεπάρκειας:

  • Τύπου Ι (υποξαιμική αναπνευστική ανεπάρκεια): Χαρακτηρίζεται από χαμηλά επίπεδα οξυγόνου (υποξαιμία) χωρίς αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα. Παρατηρείται συχνά σε καταστάσεις όπως πνευμονία, πνευμονικό οίδημα, πνευμονική εμβολή.
  • Τύπου ΙΙ (υπερκαπνική αναπνευστική ανεπάρκεια): Συνοδεύεται από αυξημένα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα (υπερκαπνία) και, συνήθως, χαμηλά επίπεδα οξυγόνου. Παρατηρείται σε περιπτώσεις όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα, και σε νευρομυϊκές διαταραχές που επηρεάζουν την αναπνευστική λειτουργία.

  • Παθήσεις των πνευμόνων: Όπως πνευμονία, πνευμονική ίνωση, και ΧΑΠ.
  • Νευρομυϊκές παθήσεις: Όπως μυασθένεια gravis ή πλάγια μυατροφική σκλήρυνση, που επηρεάζουν τους μυς της αναπνοής.
  • Παρεμβολές στη ροή αέρα: Όπως αποφράξεις των αεραγωγών ή τραυματισμοί στον θώρακα.

Η αναπνευστική ανεπάρκεια είναι επείγουσα κατάσταση και απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

  • Δύσπνοια
  • Κυάνωση (μπλε απόχρωση στο δέρμα και στους βλεννογόνους)
  • Αλλαγές στη συνείδηση ή και σύγχυση λόγω έλλειψης οξυγόνου στον εγκέφαλο

Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία και περιλαμβάνει χορήγηση οξυγόνου, μηχανική υποστήριξη της αναπνοής (αναπνευστήρας) και, σε κάποιες περιπτώσεις, αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας για τη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας.