Η απλασία είναι η αποτυχία ανάπτυξης ενός ιστού ή οργάνου κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ή πρώιμης μεταγεννητικής ανάπτυξης. Σε αυτήν την κατάσταση, ο ιστός ή το όργανο είτε απουσιάζει εντελώς είτε είναι υποτυπωδώς σχηματισμένο, χωρίς τη φυσιολογική του λειτουργία. Η απλασία διαφέρει από την υποπλασία, όπου υπάρχει μερική ανάπτυξη του ιστού ή οργάνου, αλλά είναι επίσης ατελής ή ανεπαρκής.
Παραδείγματα και Εντοπισμοί: Παραδείγματα απλασίας περιλαμβάνουν την απλασία του μυελού των οστών (απλαστική αναιμία), όπου ο μυελός δεν παράγει επαρκή αιμοποιητικά κύτταρα, και την ωτική απλασία, όπου το εξωτερικό αυτί δεν αναπτύσσεται πλήρως.
