Βασική Ιατρική Ορολογία

μυοκλόνος

myoclonus

Ο όρος μυοκλόνος αναφέρεται σε ακούσιες, γρήγορες συσπάσεις των μυών που μπορεί να συμβαίνουν σε ένα ή περισσότερα μέλη του σώματος. Αυτές οι συσπάσεις μπορούν να είναι ήπιες ή έντονες και μπορεί να επηρεάζουν έναν ή περισσότερους μύες. Ο μυοκλόνος μπορεί να παρουσιαστεί ως μια απλή κίνηση ή να συμβαδίζει με άλλες διαταραχές.

Χαρακτηριστικά του μυοκλώνου:

  • Ακούσιες συσπάσεις: Συνήθως δεν ελέγχονται από τον ασθενή και μπορεί να συμβαίνουν ξαφνικά.
  • Διάρκεια και συχνότητα: Μπορεί να διαρκούν από μερικά δευτερόλεπτα έως αρκετές ώρες και μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενες.
  • Ποικιλία: Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυοκλώνου, όπως ο πρωτοπαθής μυοκλόνος (ως φυσιολογική αντίδραση, π.χ., σε ύπνο ή άγχος) και ο δευτεροπαθής μυοκλόνος (συγκεκριμένα ως σύμπτωμα άλλης νόσου).

Οι αιτίες του μυοκλόνου περιλαμβάνουν:

  • Φυσιολογικές καταστάσεις: Όπως η φυσιολογική μυοκλονία που παρατηρείται σε υγιή άτομα κατά τη διάρκεια του ύπνου ή σε περιπτώσεις που σχετίζονται με τον θρόισμα (jerk) ή το «πέταγμα» του σώματος.
  • Νευρολογικές διαταραχές: Όπως η επιληψία, η νόσος του Parkinson, η σκλήρυνση κατά πλάκας ή η αχονδροπλασία.
  • Φαρμακευτικές παρενέργειες: Ορισμένα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν μυοκλονία ως παρενέργεια.

  • Συσπάσεις: Μπορεί να γίνουν αισθητές ως «σπασμοί» ή «αναπήδηση» σε διάφορα μέρη του σώματος.
  • Αίσθημα αδυναμίας ή κόπωσης: Ανάλογα με τη συχνότητα και την ένταση των μυοκλονικών συσπάσεων.

Η διάγνωση του μυοκλώνου περιλαμβάνει κλινική εξέταση και ιστορικό του ασθενούς, καθώς και πιθανές διαγνωστικές εξετάσεις όπως ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ).

Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία και μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή (π.χ., βενζοδιαζεπίνες, αντιεπιληπτικά) και άλλες θεραπείες για τη διαχείριση των συμπτωμάτων.